ไปหาดใหญ่คราวนั้น ฉันยังจดจำ คำที่เคยสัญญา ให้ไว้สองเรา
ยามนี้เราไกลกัน ใจฉันยังคอยเฝ้า ว่าเมื่อไรสองเรา เคล้าเคลียคู่กัน
เฝ้าคร่ำครวญคิดถึง ทุกลมหายใจ นานอีกสักเท่าไร จะขอรอดู
ถึงแม้โลกมลาย กายฉันยังคงอยู่ จิตรัญจวนหาคู่ เพียงเธอผู้เดียว
ถ้า เธอเป็น ดั่งเช่นเมฆน้อย ลอยเลื่อนในท้อง นภา
ฉันจะเป็นฟ้า คุ่มครองผองภัยให้เธอ สุขเสมอ ทั้งวันและคืน
ใจอยากเอ่ยว่าฉันรักเธอ เท่าฟ้า เกรงวาจาที่ให้ ไม่ซึ้งใจเธอ
รักของฉันคงมั่น นานวันรักยิ่งล้นเอ่อ มอบดวงใจให้เธอ ไม่เผลอรักใคร
ถ้า เธอเป็น ดั่งเช่นเมฆน้อย ลอยเลื่อนในท้อง นภา
ฉันจะเป็นฟ้า คุ่มครองผองภัยให้เธอ สุขเสมอ ทั้งวันและคืน
ภาพความหลังยังฝัง ซึ้งใจไม่เลือน เมฆคอยเป็นเพื่อนใจ ในท้องนภา
เสียงรถไฟสายใต้ มันคล้ายคำบัญชา อีกไม่นานแล้วหนา ฉันต้องกลับไป
อีกไม่นานแล้วหนา ฉันต้องกลับไป อีกไม่นานแล้วหนา ฉันต้องกลับไป
อีกไม่นานแล้วหนา ฉันต้องกลับไป